Nu de grote vernieuwingswerken aan het stuwsluiscomplex van Geraardsbergen begonnen zijn, onderzoeken archeologen de oude sluissite op resten uit de geschiedenis van de stad. Dat archeologisch onderzoek onthult restanten van middeleeuwse watermolen(s).

Drie molens stonden er, en ze waren alle drie eigendom van de Graaf van Vlaanderen. Ze werden voor het eerst vermeld in 1194, toen de heer Graaf ze wegschonk aan een trouwe ridder. Eén stond op het eiland tussen de huidige stuwen, de middelste op de rechteroever en de derde op het pleintje in de bocht van de Molenstraat. De molen op het eiland tussen de huidige stuwen zal worden verwijderd voor de installatie van de nieuwe stuw en werd daarom voorafgaand door een team archeologen opgespoord en onderzocht.

Pijntoren

De archeologen, die zich bij hun onderzoek beperken tot de diepte die nodig is voor de werken, verwachten straks ook op restanten te stoten van de illustere Pijntoren. Deze indrukwekkende verdedigingstoren uit de 13de eeuw was in die tijd een noodzaak. Toen Geraardsbergen uitbreidde op de westelijke oever van de Dender, bleken de natte gebieden errond niet geschikt voor het doortrekken van de stadsomwalling. Hierdoor ontstond een bres in de verdediging van de stad. Het gat werd gedicht door de bouw van een extra stevige toren: de Pijntoren. Het gebouw werd in de 17de eeuw nog even gebruikt als gevangenis en ook als verzamelplek voor de dragers die de schepen laadden en losten. Uiteindelijk werd hij afgebroken na de belegering door Lodewijk XIV en de verovering van de stad in 1690.

(bericht en foto  : Waterwegen en Zeekanaal)